Nowoczesne kłopoty sprawiają, że zapominamy się cieszyć z nieobecności kłopotów starych, które odeszły w zapomnienie. Np. w 1930 r. problem z formami nazwisk żeńskich był na tyle poważny, że Ministerstwo Wyz. Rel. i Oświecenia Publicznego pismem z 3 X 1930 nr II 22,500/30 zwróciło się o stosowne wyjaśnienia do Komisji Językowej PAU. Problem stanowiły nazwiska panien, a streszczenie „praktycznie najogólniejszych zasad” zajęło całą stronę drobnym drukiem – to w publikacji „Nazwy i nazwiska. Porady językowe” w opracowaniu Stanisława Urbańczyka. Przy czym temat nazwisk żon i córek zajmuje w niej jeszcze stron kilkadziesiąt. Publikacja ukazała się w 1964 r., z czego wynika, że problem jeszcze wtedy był obecny. I już nie jest. Co za ulga.
Czartogromskie czytanki 2.0 